శ్రీమతికి శ్రీవారి ప్రేమలేఖ....!

చిత్రకారుల కుంచెకు చిక్కని అందమో..
కవుల ఊహకు అందని భావమో..
తేనే ఊటవో...మల్లెల తోటవో..
వెన్నెల వాగులో వొంటరి నక్షత్రానివో..

కొలంబస్ కళ్ళు చూడని సౌందర్య ద్వీపమా
ఖండాలు దాటిన కోహినూర్ వజ్రమా..
నీ నవ్వులో నైలునది వొంపులు తిరుగుతుంది
కళ్ళతీరాలు దాటి చూడలేని నన్ను
కలల సునామీలో ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తున్నావు

కళ్ళు చేసుకున్న పుణ్యమో..
కలలు రాసుకున్న కావ్యమో..
అందం నీ దగ్గర పాఠాలు వల్లెవేస్తుంది
చూపు నీ దగ్గర కొత్త సోయగాల్ని అద్దుకుంటుంది

అందాల తాజ్ మహల్ ముందు మహరాణిలా కూర్చుని..
నువ్వు చిరునవ్వులు చిందిస్తున్నప్పుడు
ఎవరందంగా వున్నారంటే ఏమి చెప్పగలను..?
బహుశా షాజహాన్ కూడా కొంచెం సందేహిస్తాడేమో..

నాలో చెలరేగే భావాల్ని వ్యక్తీకరించడానికి నా భాష చాలటం లేదు..
నిన్ను వర్ణించడానికి శ్రీనాధుడు,కీట్స్ కలిసి రావాలేమో..
మళ్ళీ డావెన్సీ కుంచె పట్టాల్సిందే.. తప్పదు..
మైకెలేంజిలో మూడ్ తెచ్చుకోవాల్సిందే..

వేకువ వనాలలో వాసంత సమీరమా..
ప్రకృతిని చూసి నీ మనసు రాగమైనప్పుడు..
చినుకులతో కలిసి నీ పాదాలు తాళం వేసినప్పుడు..
అమాయకత్వంలో అతిశయం లో చిలిపితనపు అల్లరి వేళల్లో
నీ రూపాన్ని నా కళ్ళలో నిలిపిన క్షణాల్ని నేనెలా మరచిపోగలను?

నా హృదయపు మైదానాల్లో
నేను నిశ్శబ్ధంగా తోటమాలిలా పని చేసుకుంటున్నప్పుడు
దారిలో రోజూ పలకరించే ఎర్రగులాబీ నువ్వు..
నాలోని అలసిన బాటసారికి ఆఖరి మజిలీ నీ నవ్వు..

తలపుల తుఫాన్ లో తడిసిపోయి..
కాసింత వెచ్చదనం కోసం నీ ఊహల వాకిలిలో నిలుచున్నా..
నీ ఊహల వెచ్చటి దుప్పటి కప్పుకున్నా..

Your's sweetheart