నాలో నేనేనా ?? --ఒక(రి) కధ - 18

ఛాలెంజ్ గెలిచిన ఆనందంలో కావ్య ఇంటికి వెళ్ళేముందు హేమంత్ కి చెప్పటం కూడా మర్చిపోయాను.నాకు కావ్య పరిచయం అయిందే హేమంత్ వల్ల కదా .. కానీ ఆ సమయంలో అవేమీ గుర్తు రాలేదు.నేను వెళ్లేసరికి ఆంటీ,కావ్య,వాళ్ళ చెల్లి,తమ్ముడు అందరూ ఇంట్లోనే ఉన్నారు.ఆంటీ ఎప్పటి లాగానే ఆప్యాయంగా పలకరిస్తూ లోపలి రమ్మని పిలిచింది.మాధవ్ నీ  చైన్ పోయిన తర్వాత నువ్వు మళ్ళీ మా ఇంటికి రానేలేదు.ఏమి చేస్తాం నేను నీకు హెల్ప్ చేయలేకపోయాను.నువ్వేమో పోలీసులు, కేసులు ఇష్టం లేదని FIR చేయొద్దు అన్నావు అలా చేస్తే తనకి ఇబ్బంది అవుతుందని ఆ CI అంకుల్ భయపడ్డారు అంది. పర్లేదులే ఆంటీ దేనికైనా ప్రాప్తం ఉండాలి అంటారు కదా అన్నాన్నేను సింపుల్ గా . 

మాటల్లో రాత్రి జరిగిన విషయం అంతా కావ్యకి,ఆంటీకి చెప్పేశాను.కావ్య నన్ను తన కజిన్ హేమంత్ ని చెడు అలవాట్ల నుండి మార్చమని అడిగిన విషయం ఆంటీకి తెలియదు కదా అందుకే ఆ విషయం మాత్రం చెప్పకుండా ఏదో మామూలుగా వాళ్ళు నన్ను టీజ్ చేయటానికే అలా చేశారని చెప్పాను. అంతా విన్న ఆంటీ, కావ్య నిజంగా చాలా హ్యాపీగా ఫీల్ అయ్యారు.అంతే మాధవ్ మనిషి సమస్యకి భయపడి పారిపోకూడదు, ఎప్పుడూ సమస్యని అధిగమించటానికే ప్రయత్నించాలి. నువ్వు భలే  తెలివిగా ఆలోచించావు మాధవ్..అంటూ అంటీ నన్ను అభినందించి,కానీ ఇలాంటి ప్రమాదాలతో కూడుకున్న ప్రయోగాలు చేయటం తప్పు కదా..!ఈసారి  నేను కోప్పడతాలే హేమంత్ ని ఇలాంటి పనులు చేయకుండా అన్నారు. 

ఇంక కావ్య ఐతే తన ఆశ్చర్యాన్ని,ఆనందాన్ని అణుచుకోలేకపోతుంది. ఆంటీ స్నాక్స్ తేవటానికి లోనికి వెళ్ళగానే..మాధవ్ ఇదంతా నువ్వు చేశావా? ఎప్పుడూ సైలెంట్ గా,ఎవరేమన్నా పట్టించుకోనట్లు ఉండే నీలో ఇంత పట్టుదల,సమయస్ఫూర్తి ఉన్నాయంటే నాకు చాలా సంతోషంగా ఉంది. ఇప్పడు నాకు నమ్మకం కలుగుతుంది నేను అడిగిన పని కూడా తప్పకుండా సాధిస్తావని అంది.కావ్య అలా అనగానే ఇదంతా నీ వల్లనే సాధ్యం అయింది  కావ్యా..!అనాలని నోటిదాకా వచ్చిన నామాట ఎందుకో ఆగిపోయింది. మరీ నేనేదో తనని కావాలని పొగుడుతున్నాని ఫీల్ అవుతుందేమో ఎందుకులే అని ఆగిపోయాను.

కాసేపు కాలేజ్ సంగతులు మాట్లాడిన తర్వాత నా ఫ్రెండ్,రూమ్మేట్ పెద్ద మాధవ్,మా క్లాస్మేట్ రేణుక ప్రేమించుకుంటున్నారని,ఫైనల్ ఇయర్ తర్వాత,PG కి ముందు పెళ్లి అని అనుకుంటున్నారని చెప్పింది కావ్య.ఏంటో మా కాలేజ్ లో రోజుకొక ప్రేమకధ బయటపడుతుంది.వీళ్ళలో నిజమైన ప్రేమికులతో పాటూ ఏ డాక్టర్ కోర్స్ మంచిదో,రేపు ప్రాక్టీస్ పెడితే ఏ కోర్సు చేసిన వాళ్లకి సంపాదన బాగుంటుందో ప్లాన్ చేసుకుని ప్రేమించే ప్లానింగ్ ప్రేమికులు కూడా ఉంటారని.. మా సీనియర్ల ఉవాచ.ఇందులో నిజం, అబద్ధం గురించి నాకేమీ తెలియదని,నాకేమీ సంబంధంలేదని గమనించగలరు.

ఇంతకీ మళ్ళీ నాకు తెలియని కొత్త విషయం పెద్దమాధవ్ ప్రేమ,పెళ్లి గురించి కావ్య చెప్పేదాకా రూమ్ లోనే ఉన్న నాకు చెప్పలేదు, ఎందుకో మరి?వాళ్ళు నాకేమీ చెప్పరు.నాతో బాగానే మాట్లాడుతున్నట్లే ఉంటారు కానీ వాళ్ళలో వాళ్ళు అన్నీ షేర్ చేసుకున్నట్లు నాతో ఓపెన్ గా ఉండరు,ఏంటో వీళ్ళు కూడా మా ఇంట్లో వాళ్ళలాగా నాకు ఎక్కడ ఏమి మాట్లాడాలో తెలియదని నాకేమీ తెలియనివ్వకూడదని అనుకుంటున్నారేమో? పోనీలే వాళ్ళు చెప్పకపోతే నాకేంటి నష్టం అనుకుని ఆ విషయం ఆలోచించటం ఆపేశాను.ఆంటీ పెట్టిన స్నాక్స్ తిని,టీతాగి సరే ఆంటీ నేనిక వెళ్తాను అనగానే హేమంత్ తోపాటు  మీ ఫ్రెండ్స్ అయిదుగురిలో ఎవరు వచ్చినా కావాల్సినవి అడిగి మరీ చేయించు కుని భోజనం చేసి కానీ వెళ్ళరు నువ్వేంటి మాధవ్ అలా మొహమాట పడతావు? వంట అవుతుంది తిని వెళ్దువుగాని అన్నారు ఆంటీ.

తింటారు వెధవలు ఎందుకు తినరు? ఏ ముద్దకి ఆ మద్దెల కొట్టే రకం అని ఒక సామెత చెప్పేది నాన్నమ్మ అలా ఉంది నా ఫ్రెండ్స్ పని అనుకుని, సరే ఆంటీ అని కూర్చున్నాను.ఇంతలో టీవీలో శృతిలయలు సినిమా వస్తుంది.అరె ఈ సినిమాలో రాజశేఖర్,జయలలిత గురించే కదా మా అక్కావాళ్ళు ఆరోజు మా అన్నని,వదిన(కజిన్ భార్య)తో పోల్చి మాట్లాడింది అని గుర్తొచ్చి,సినిమా  చూడబోతూ అక్కడే ఉన్న కావ్యని కావ్యా.. ఈ సినిమాలో జయలలిత హీరోయినా అని అడగ్గానే కావ్య నవ్వాపుకోలేక పడీ పడీ నవ్వుతూ మాధవ్ నీకు నిజంగా తెలియదా అంది.ఏమో కావ్యా మేమెప్పుడూ అంతగా సినిమాలు చూడము అనగానే  ఐతే సినిమా చూడాల్సిందే చూడు అంటూ అక్కడి నుండి ఆంటీ దగ్గరికి కిచెన్ లోకి వెళ్ళిపోయింది. 

నేనిక సినిమాలో మునిగిపొయ్యాను.కాసేపటికి కధ మొత్తం అర్ధమయ్యింది.పెళ్ళైన రాజశేఖర్ తో అక్రమ సంబంధం పెట్టుకునే కారెక్టరే జయలలిత.అంటే ..మా పెద్దక్క,చిన్నక్క మాటల ప్రకారం పెళ్ళైన మా వదినకి(కజిన్ భార్య),పెళ్లి కాని నా అన్నకి అలాంటి సంబంధం ఉందా?ఛా అక్కవాళ్ళు ఇంత హీనంగా ఆలోచిస్తున్నారా? ఈ విషయం మా పెద్దలైన నాన్నకి, నాన్నమ్మకి, అమ్మమ్మకి, తాతకి, తెలుసా?మరి మనసులో అంత కక్ష పెట్టుకుని ఆమెతో ఎలా మాట్లాడుతున్నారు? పైగా ఆ విషయం మా అన్నముందు  మాట్లాడకుండా ఏమీ తెలియనట్లు, అన్నమీద ఎంతో గౌరవం ఉన్నట్లు ఉంటున్నారు.నిజమైతే వెంటనే అడగొచ్చు కదా? అన్న వెనక అలా హీనంగా మాట్లాడటం తప్పు కాదా? అయినా బయటికి అంత డీసెంట్ గా కనపడే మా అన్న ఇలాంటి తప్పుడు పనులు చేస్తాడా?

ఇలా నా మనసు పరిపరి విధాలుగా ఆలోచనల్లో పడింది. ఏంటో వెధవ జీవితం ఒక సంతోషం పూర్తిగా అనుభవించకముందే మరో సమస్య వెంటాడుతుంది.బయట ఎక్కడి నుండో "ఇంతేరా ఈ జీవితం తిరిగే రంగుల రాట్నము" పాట వినిపించింది.ఎవరో సిట్యువేషనల్ సాంగ్ ప్లే చేసారు అనిపించింది. ఇంతలో మంచి వెరైటీ వంటల ఘుమఘుమలతో పాటూ మాధవ్  భోజనానికి రా.. అన్న ఆంటీ పిలుపుతో ఈ లోకంలోకి వచ్చాను.వంటలన్నీ ఎప్పటిలాగే ఎంతోరుచిగా ఉన్నా మనసు వికలం కావటంతో ఏదో అలా తిన్నాననిపించి, ఏంటి మాధవ్ అంతలోనే అలా మూడీగా అయిపోయావు అంటున్న కావ్య తో కూడా ఏమీ చెప్పకుండానే రూమ్ కి బయల్దేరాను.

రూమ్ కి వెళ్ళిన తర్వాత నా ఫ్రెండ్స్ ని చూడగానే వెధవలు ఎంత ఏడ్చారో నా సంతోషం మీద అందుకే  సాయంత్రం కల్లా నా మనసు ఇలా అయిపోయిం ది  అనిపించింది.అక్కడే ఉన్న హేమంత్ ఏంటి మాధవ్ అలా డల్ గా ఉన్నావు? ఇప్పటిదాకా ఎక్కడికి వెళ్లావురా ? అని అడిగేదాకా నేను వాడికి చెప్పకుండా వాళ్ళ పిన్ని వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లానని నాకు గుర్తులేదు. అబద్ధం చెప్పినా వాడికి ఆంటీ చెప్తుంది కదా..అని ఒక బుక్ కావాల్సుంటే  కావ్యాని అడిగి తెచ్చుకున్నాను.వెళ్ళేటప్పుడు  అనుకోలేదు అక్కడికి వెళ్తానని అందుకే నీకు ముందే చెప్పలేదు అని గబగబా చెప్పేసి అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయాను. వాడికి నా టెన్షన్ కనపడకుండా.. 

ఇంతలో హాల్లో ఫోన్ మోగింది మాధవ్ నీకే ఫోన్ అంటూ పిలిచాడు సోహిల్.నాన్నేమో అనుకుని వెళ్తూ మా అన్న విషయం నాకే ఇలా ఉంది పాపం నాన్నకి తెలిస్తే ఏమనుకుంటాడో అనుకుంటూ వెళ్ళిన నాకు సర్ప్రైజింగ్ గా అవతల నుండి అన్నయ్య మాట్లాడుతున్నాడు.మాధవ్ ఎల్లుండి నా ఎంగేజ్ మెంట్ నువ్వు తప్పకుండా రా..  నాన్న నీకు ఫోన్ చేస్తాను అన్నాడు కానీ నేనే చెప్తాలే అని కాల్ చేశాను. ఓకేనా రేపు బయల్దేరి  హైదరాబాద్ వచ్చేయ్. నాన్న,నాన్నమ్మ కూడా ఇక్కడే ఉన్నారు సరేనా? అని ఫోన్ పెట్టేశాడు. అన్నయ్య  ఎంగేజ్ మెంట్,అది కూడా అన్నయ్యే కాల్ చేసి చెప్పటం నాకు చాలా సంతోషంగా అనిపించింది.అప్పటిదాకా మనసులో వున్న బాధంతా ఎగిరిపోయింది.

ఫోన్ పెట్టేయ్యగానే అక్కడే వున్న పెద్దమాధవ్ ఏంటో విషయం చిన్న మాధవ్ మొహం వెలిగిపోతుంది అన్నాడు.నాకు వాడ్ని చూస్తే వొళ్ళు మండిపోయింది వాడి ప్రేమ,పెళ్లి విషయం నాకు చెప్పడు కానీ నా సంగతులు మాత్రం అన్నీ కావాలి.నీలాగే మా అన్నకి కూడా పెళ్ళంట అందామనుకుని కూడా ఏడ్చి చస్తాడని,నాతో ఈ విషయం కావ్య చెప్పిందని తెలుస్తుందని కోపం ఆపుకుని, మా అన్నకి ఎల్లుండి ఎంగేజ్ మెంట్ రమ్మని కాల్ చేశాడు అనగానే అందరూ కంగ్రాట్స్ మాధవ్ ఈ సందర్భంగా మాకు పార్టీ లేదా అనగానే ఇప్పుడు కాదు వూరికి వెళ్ళొచ్చిన తర్వాత ఇస్తా మంచి పార్టీ అంటూ.. లగేజ్ సర్దుకోవటానికి సంతోషంగా నా రూమ్ కి వెళ్ళిపోయాను. 

నాలో నేనేనా ?? --ఒక(రి) కధ - 17

సరె..  ఛాలెంజ్ ఏంటో చెప్పండి మరి అన్నాను నేను.అప్పుడే చెప్తే అందులో మజా ఏముంది రా.(ప్రస్తుతం కిక్కు,కిక్కు దొబ్బటం అంటున్నట్టు అప్పట్లో మజా అనేవాళ్ళన్నమాట).అయినా నువ్వు చాలా స్తితప్రగ్నుడివి కదా ఛా ఏంటో ఇంత భారీ పదాలు మాట్లాడటానికి కూడా కష్టమే.. అదే "స్థితప్రజ్ఞుడు".  ఎలాంటి సిట్యువేషన్ అయినా నీ పాజిటివ్ ఆటిట్యూడ్ తో ఫేస్ చేయగలవు కదా అందుకే వెయిట్ అండ్ సీ అంటూ అప్పటికి ఆ సమావేశం ముగించారు.

సమావేశం అయిపొయింది కానీ వాళ్ళ మాటలు నా గుండెల్లో రైళ్ళు పరిగెత్తిస్తున్నాయి.వాళ్ళ పిశాచి మెదళ్ళలో ఎలాంటి ప్లాన్స్ వేస్తున్నారో ఏంటో?  కావ్య నన్ను హెల్ప్ అడగటం ఏంటో ? నేనిలా వీళ్ళలో ఇరుక్కోవట మేంటో అనుకుంటూ ఆలోచిస్తూ నిద్ర పట్టేసింది.అప్పటి నుండి ఏరోజు ఏమి చేస్తారో అని నా బ్రతుకు దినదిన గండంగా అయిపోయింది. మొత్తానికి ఎదురు చూసిన శుభ ముహూర్తం రానే వచ్చింది. 

ఆరోజు సాయంత్రం అందరం సరదాగా సినిమాకి వెళ్దాం రా మాధవ్ "నీకోసం" సినిమా చాలా బాగుందంట.నేను రానులే అనేంతలోపే ఏం మేమైతే నీ మాట వినాలి నువ్వు మాకోసం సినిమాకి కూడా రావా అన్నాడు సోహిల్.సరే పద వస్తాను అని అందరం బయల్దేరాము.నేను,పెద్ద మాధవ్ ఒక బైక్,హేమంత్, సోహిల్ దివాకర్ ఒక బైక్ మీద సినిమాకి బయల్దేరాము.అప్పటికే వాళ్ళ పేరెంట్స్ వాళ్ళందరికీ బైకులు కొనేశారు .నేను కూడా ఇంక నాన్నని అడగాలి అని డిసైడ్ అయ్యాను.

మొత్తానికి టౌన్ కి దూరంగా ఉన్నసినిమా హాల్ కి సినిమా మొదలైన తర్వాత వెళ్ళాము .సినిమాలో హీరో ఎవరో రవితేజా అంట.ఆ చింపిరి గడ్డం,పొడుగు మొహం,అప్పటి మా అందరి ఫ్యాషన్ లాగానే ఒంటి మీద లూజుగా వేలాడేలా పొడుగు చెర్మాస్ షర్ట్స్ వేసుకున్నాడు హీరో. చిరంజీవి, వెంకటేష్,నాగార్జున,బాలకృష్ణలాంటి హీరోల సినిమాలే చూసిన నా కళ్ళకి వీడేమి హీరోరా నాయనా అనిపించింది.కానీ ప్రస్తుతం వస్తున్నకొందరు హీరోలని చూసి మళ్ళీ అప్పటి "నీకోసం" చూస్తే ఏంటో అప్పుడలా అనుకు న్నాం  కానీ వీళ్ళ కన్నారవితేజానే బాగున్నాడే  అనిపిస్తుంది ఇప్పుడు

సినిమా అంతా కొత్త కొత్తగా ఉంది.ఫ్యాక్షన్ కధలతో పాటూ అమ్మాయిల హాస్టల్ కి అబ్బాయిలు వెళ్ళటం,అబ్బాయిల రూమ్స్ కి అమ్మాయిలు  రావటం అంతా ప్రస్తుతం బయట జరుగుతున్నట్లే ఉంది స్టోరీ. కొన్ని సినిమాలు చూస్తే ఈ సినిమా వాళ్ళు ఎంత రిసెర్చ్ చేసి తీస్తారో కదా కొన్ని విషయాలు అనిపిస్తుంది.ఇంక హీరో ప్రేమించాడు కాబట్టి హీరోయిన్ ప్రేమించాల్సి వచ్చింది అన్నట్లు వుంది వాళ్ళ ప్రేమకధ.ఇద్దరి మధ్య ప్రేమ కలగాలంటే ఉండాల్సిన బలమైన కారణాలేమీ ఆ సినిమాలో కనపడలేదు. 

సినిమా చివరికి వచ్చేసరికి ప్రేమకోసం హీరోయిన్ తండ్రిని హీరో చంపటం అవసరమా అనిపించింది.అదే మాట సోహిల్తో అంటే నీ మనసులో నీ ఇష్టాలు కొన్ని నువ్వు ఫిక్స్ అయినట్లే వాడి మనసులో వాడూ అలా ఫిక్స్ అయ్యాడు ఏం చేస్తాం? అన్నాడు.వీళ్ళు ప్రతీమాట నన్ను టీజ్ చేస్తూ మాట్లాడటం నాకు రవితేజాకి వచ్చినంత పిచ్చికోపం తెప్పిస్తుంది. 

సినిమా అయిపొయింది.ఆహా క్లైమాక్స్ లో ఆ హీరోయిన్ హీరో కోసం ఎంత త్యాగం చేసింది?నిజంగా ఆడవాళ్ళంటే ఇలాగే ఉండాలి అనిపించింది. మళ్ళీ అందరం బయల్దేరాము. కొంచెం దూరం వెళ్ళగానే సోహిల్ బైక్ ఆగిపోయింది. చూస్తే పెట్రోల్ ట్యాంక్ ఖాళీ... అరె వచ్చేముందు నేను చూడలేదురా ఇప్పుడెలా అంటూ సోహిల్..  మాధవ్..  నువ్వు,పెద్ద మాధవ్ బైక్ దగ్గర ఉండండి .మేము దగ్గరలో పెట్రోల్ బంక్ ఉంటే పెట్రోల్ తీసుకువస్తాము. అంటూ మమ్మల్నిద్దరినీ వదిలి దివాకర్, సోహిల్,హేమంత్ వెళ్ళిపోయారు. 

సరేనని ఇద్దరం ఒక గంట వెయిట్ చేసినా వాళ్ళురావటం లేదు.ఇప్పటిలాగా అప్పుట్లో తలుచుకోగానే ఎవరు,ఎక్కడ,ఎలా?అని తెలుసుకునే సెల్ ఫోన్ లేదు కదా.. ఒక గంట తర్వాత పెద్ద మాధవ్ ఏంటి వీళ్ళింతసేపు రావట్లేదు?

కొంపతీసి ఏమన్నా జరిగిందా ఏంటి అసలే హైవే అంటూ కంగారుపడుతూ, 

నన్ను కంగారుపెడుతూ మాధవ్ ఇటువైపు ఇప్పుడు బస్సులేమీ రావు.నేను ఏదైనా లారీ ఎక్కేసి వెళ్లి చూసొస్తా నువ్వు ఉంటావా బైక్ దగ్గర భయమేమీ లేదు కదా అన్నాడు.సరే ఏమీ భయం లేదులే వెళ్లి చూసి త్వరగారా అనగానే అటుగా వస్తున్న లారీని ఆపేసి అందులోకి ఎక్కి వెళ్ళిపోయాడు పెద్దమాధవ్. 

గంట,రెండు గంటలు ఎంత గడిచినా వెళ్ళిన వాళ్ళు ఎవరూ రావటం లేదు.

నాక్కూడా కంగారు మొదలైంది.ఏమైంది వీళ్ళకి.దగ్గరలో మనుషులే కనపడటం లేదు.కూర్చోటానికి కూడా ఏమీ లేదు.చుట్టూ చీకటి,గజ్జెల శబ్దంలా కీచురాళ్ళ అరుపులు,చిన్నప్పుడు చూసిన దెయ్యం సినిమాలు,మా ఇంటి ఎదురుగా వేపచెట్టు మీద ఉన్న దెయ్యం అన్నీ వరసగా గుర్తొకొస్తున్నా యి.ఈ వేపచెట్టు మీద దెయ్యాన్ని నాకు పరిచయం చేసింది మా నానమ్మే! చిన్నప్పుడు ఎప్పుడైనా అన్నం తినక పోయినా, ఆమె చెప్పిన పని ఏదన్నా చెయ్యకపోయినా ఆ దెయ్యాన్నిపిలుస్తానని,ఆమె ఏమి చెప్తే దెయ్యం అది చేస్తుందని భయపెట్టేది.కానీ నేను పెద్దయ్యాక వివేకానందుడి స్ఫూర్తి నన్ను భయపడకుండా చేసింది.. అవునూ ఇంతకీ నాకు నిజంగానే భయం లేదా లేక నేను అలా అనుకుంటున్నానా? అనే సందేహం కూడా వచ్చింది ఆ క్షణం.. 

సరే దెయ్యం సంగతి అలా ఉంచి ఈ బైక్ తో ఇప్పుడు నన్ను ఏ పోలీసో చూసి ఈ బండి ఎక్కడిది? దీని కాగితాలు ఏవి అని పీక్కు తింటాడో  ఏంపాడో ..  చూద్దాం అంటూ బైక్ పైన పాకెట్ లో ఎంత వెతికినా నాకు బండి కాగితాలేమీ దొరకలేదు కానీ, ఒక చిన్న స్లిప్ కనిపించింది.తీసి చూస్తే ఏదో లెటర్. అది నాకే.. సోహిల్,హేమంత్ రాశారు.మాధవ్ "భయపడితే చచ్చినట్లే" అన్న నీ సూక్తి,అలాగే తలచుకుంటే ఎవరినైనా మార్చొచ్చు,ఏ పనైనా చేయించొచ్చు అనే నీ నమ్మకంతో, నువ్వు నా బైక్ తో సహా తెల్లారేసరికి మన రూమ్ కి రావాలి.పైసా డబ్బు ఎవరికీ ఇవ్వకూడదు,అయినా నువ్వు ఇవ్వలేవులే ఇందాకే నీ పర్స్ నేను తీసేశాను..! ఒక వేళ ఎవరినైనా రిక్వెస్ట్ చేసి పెట్రోల్ ఇప్పించుకున్నా నీకింకా పూర్తిగా బైక్ నడపటం రాలేదని మాకు తెలుసు.  అందుకే బైక్ అక్కడే వదిలేశాను.. సో ఏమి చేస్తావో ఆలోచించుకో. మాధవ్ ఇంకో విషయం అక్కడ దెయ్యాలు కూడా ఉన్నాయట జాగ్రత్త..ఇదే మన ఛాలెంజ్.

ఆ లెటర్ చదివిన నాకు తల తిరిగిపోయింది. తడిమి చూస్తే  నిజంగానే నాజేబులో పర్స్ లేదు.ఆ చీకట్లో లెటర్ లో రాసిన దెయ్యాల విషయం గుర్తొచ్చింది,ఆ సమయంలో కనపడని దెయ్యాల కంటే ఎదురుగా కనపడే మీరే చాలా ప్రమాదకరం రా అనిపించింది నాకు  ఆనలుగురి గురించి.ఇంక ఇప్పుడు ఏమి చేయాలి.నేనొక్కడిని అయితే ఎలాగో ఏదో ఒక లారీ రిక్వెస్ట్ చేసి ఎక్కొచ్చు.కానీ బైక్ ఎలా?సరే అయినా ఎవరినైనా లారీ వాళ్ళని అడిగి చూద్దాం అనుకుని ప్రయత్నాలు ప్రారంభించాను. కనీసం ఎవరు,ఏంటి అని కూడా చూడకుండా,ఆగకుండా వెళ్ళిపోతున్నారు.సాటి మనిషిని గురించి ఆలోచించే ఓపిక,తీరిక,కోరిక ఇప్పుడెవరికీ లేవని తెలిసినా ఆశతో ప్రయత్నిస్తూనే ఉన్నాను.కొంతమంది ఆపినా బైక్ ఎలా ఎక్కిస్తాం అంటూ వెళ్ళిపోతున్నారు.ఒకడైతే డబ్బెంత ఇస్తావ్ అని అడిగి,పర్స్ పోయిందనగానే కధలు చెప్పకు అంటూ వెళ్ళిపోయాడు.

ఇప్పుడెలా? తెల్లారేసరికి వెళ్ళకపోతే పోటీలో నేను ఓడినట్లే అనుకుని ఆలోచిస్తుండగానే పంజాబ్ వాళ్ళ లారీ ఒకటి వచ్చి ఆగింది.చాలా పెద్ద లారీ అది.అందులో నుండి దిగిన సిక్కు డ్రైవర్ ఏంటి బాబూ పరిస్థితి అని అడిగి నేను బండిలో పెట్రోల్ అయిపోయింది,పర్సు కూడా పోయింది అనగానే పెట్రోల్ నేను ఇవ్వనా అన్నాడు. నువ్వు పెట్రోల్ ఇచ్చినా నాకు డ్రైవింగ్ రాదయ్యా నాయనా అంటే  అనుమానం వస్తుందని కాదండీ బండి రిపేర్ కూడా ఉంది,ఇప్పుడు డ్రైవింగ్ చేయటం కూడా వీలవ్వదు అందుకే బండిని మీ లారీలోకి ఎక్కిస్తే నేను టౌన్ లో దిగి,రిపేర్ చేయిస్తా అన్నాను.. అబ్బో నాకు అబద్ధాలు చెప్పటం కూడా బాగానే వస్తుందే..అంటే సమయానికి తగు మాటలాడటం నాకు కూడా వచ్చు అనుకున్నాను మనసులో.

ఇంతలో ఆ సిక్కు డ్రైవర్ అలాగే భాయ్ బైక్ ఎక్కిద్దాం అంటూ వాళ్ళ క్లీనర్ని, ఇంకా బండిలో ఉన్న మరో ఇద్దరినీ పిలిచి ఏవో పెద్ద రాడ్స్ సహాయంతో మొత్తానికి బైక్ లారీలోకి ఎక్కించారు.పాపం నా బైక్ ఎక్కిస్తున్నప్పుడు ఆ డ్రైవర్ చేతి వాచ్ కూడా డామేజ్ అయ్యింది.అయినా ఏమీ అనలేదు. పాపం సిక్కులు ఎంత మంచివాళ్ళు అందుకే కదా దేశరక్షణ కోసం ప్రాణాలకు తెగించి పోరాడే సైనికుల్లో ఎక్కువ శాతం వాళ్ళే ఉంటారు అనిపించింది.మొత్తానికి అక్కడి నుండి టౌన్ కి నా ప్రయాణం మొదలయ్యింది.

ఇప్పుడు టౌన్ లో దిగిన తర్వాత పరిస్థితి ఏంటి,ఈ బైక్ ని రూమ్ దాకా తోసుకుని వెళ్ళలేను,పైగా ఇక్కడ ట్రాఫిక్ వాళ్ళ ప్రాబ్లం ఒకటి ఎవరన్నా పట్టుకుంటే ఇవ్వటానికి కనీసం పైసా కూడా లేదు."Dimag ki batti jala de" అనుకుని తీవ్రంగా ఆలోచిస్తే , Ek idea jo badal de aap ki duniya .. అంటూ ఒక ఐడియా వచ్చింది. (ఈ యాడ్స్ అన్నీ అప్పుడు లేవు ఇప్పటివే కానీ అప్పటి పరిస్థితికి తగినట్లు ఉన్నాయని వాడానన్నమాట.! చదువరులు గమనించగలరు )

ఐడియా వచ్చిన వెంటనే ఆ సర్దార్జీని భాయ్ ఏదైనా బైక్ సర్వీస్ సెంటర్ ముందు ఆపండి అంటూ బజాజ్ సర్వీస్ సెంటర్ ముందు ఆపించి, మానవత్వం ఇంకా మిగిలే ఉంది అనుకుంటూ డ్రైవర్ కి మనస్ఫూర్తిగా చాలా చాలా థ్యాంక్స్ చెప్పి,బైక్ ని సర్వీసింగ్ చేయించమని  సర్వీస్ సెంటర్లో ఇచ్చేసి, అడ్రెస్ చెప్పి బైక్ ఉదయాన్నేతెచ్చిస్తే ,అక్కడే డబ్బు ఇస్తానని చెప్పి,రూమ్ కి వెళ్ళిపోయాను.ఇప్పుడిలా చెప్పటానికి ఈజీగానే ఉంది కానీ ఆరోజు నేను పడ్డ టెన్షన్ దేవుడికే తెలుసు. 

నా ఫ్రెండ్స్ అప్పటికింకా రూమ్ కి రాలేదు .నన్ను అక్కడ ఇరికించి ఎక్కడ తాగి తందనాలు ఆడుతున్నారో వెధవలు అనుకుని,ఒళ్ళు మండిపోయింది.  ఇక ఇప్పుడు తీరిగ్గా కూర్చుని నా తెలివితేటలకి నేనే ఆశ్చర్యపోయాను. ఉదయం పది గంటల కల్లా సర్వీస్ చేయించి కొత్తగా మెరుస్తున్న బైక్ , నా నలుగురు ఫ్రెండ్స్ రూమ్ దగ్గరికి ఒకేసారి ఎంటర్ అయ్యారు.నన్ను,సర్వీస్ చేయించిన బైక్ ని చూసిన నా ఫ్రెండ్స్ కి నోటమాట రావటం లేదు.సోహిల్ బైక్ సర్వీసింగ్ చేయించినందుకు చచ్చినట్లు డబ్బు తీసి ఇచ్చాడు. నేను సరిగా గమనించలేదు కానీ ఆ క్షణంలో వాళ్లకి నా మీద కోపమో,కక్షో తీవ్ర స్థాయిలోనే ఉంది.

లోపలికి వస్తూ మాధవ్ ఏమో అనుకున్నాము నీకు చావు తెలివితేటలు చాలా ఉన్నాయే అన్నాడు సోహిల్.అంటే వాళ్ళ తెలివితేటలు మేధావులవి, నావి మాత్రం చావు తెలివి తేటలన్నమాట ఏంటో మనుషులు,మనస్తత్వాలు  అనుకుని, సోహిల్ నీ బైక్ సర్వీసింగ్ డబ్బులు నేను ఇచ్చేస్తాలే,నాకు ఆ పరిస్థితిలో ఏమి చేయాలో తెలియలేదు.సరే ఇప్పుడు నేను గెలిచాను ఇప్పుడిక  నాకిచ్చిన మాట గురించి ఆలోచించండి అన్నాను. అలా నా చాలెంజ్ గెలిచిన ఆనందం నన్నునిలవనివ్వటంలేదు.ఆరోజు కాలేజ్ లేదు.కానీ ఈ విషయం కావ్యకి ఇప్పుడే చెప్పాలి .ఇంటికే వెళ్తాను,ఆంటీ ఏమనుకోరు కదా అనుకుంటూ కావ్య ఇంటికి బయల్దేరాను.

పటాస్ -- టెంపర్ -- పోలీస్

ఈ మధ్య చూడాలనుకోకుండా చూసిన రెండు సినిమాలు పటాస్, టెంపర్. నందమూరి సోదరులు కళ్యాణ్ రామ్, JR  ఎన్టీఆర్ లు నటించిన ఈ సినిమాలు  రెండూ ఎలాగోలాగా పోలీసులు అయిపోయిన పోలీస్ అధికారుల స్టోరీనే ,ఇద్దరూ ముందు అవినీతి అధికారులు,కానీ కొన్ని పరిస్థితుల వల్ల సినిమా ఇంటర్వెల్ నుండి మంచిగా మారిన పోలీసులు.రొటీన్గా నీతి, నిజాయితీ లకు ప్రతిరూపమైన మంచి పోలీస్ లా  అవినీతి నాయకులు, అధికారుల మీద,రౌడీల మీద యుద్ధం ప్రకటించే హీరోల కధల్లా కాకుండా ఆడవాళ్ళ మీద ప్రస్తుతం జరుగుతున్న అఘాయిత్యాలను  ఎదిరించే మంచి పోలీస్ అధికారులుగా,మంచి అన్నయ్యలుగా నటించారు.

ఆరోజుల్లో నందమూరి తారక రామారావు గారిని ఆంధ్రా ఆడపడుచులు అభిమానంతో  అన్నగా పిలుచుకునేవాళ్ళు కదా అలాగే తాత గారి బాటలో నడుస్తూ ఈ ఇద్దరు అన్నదమ్ములు కూడా  చెల్లెమ్మలకి జరిగిన అన్యాయం కోసం పోరాడి అన్నలుగా పిలిపించుకున్నారు.పటాస్ లో హీరోని అన్నగా పిలుచుకునే  ఒక చెవిటి,మూగ అమ్మాయి కొందరి రౌడీయిజానికి బలయిన తర్వాత,సాక్ష్యాలు లేవని బయటికి వచ్చిన నిందితులని సాక్ష్యం లేకుండా ప్రమాదాల్లో చంపేసి,వాళ్ళ మీద ప్రతీకారం తీర్చుకుంటాడు కళ్యాణ్ రామ్.ఇది కొంచెం పాతకధే కానీ..

JR NTR 'టెంపర్' మాత్రం క్లైమాక్స్ లో కధ కొంచెం మలుపు తిరుగుతుంది. ఒక అమ్మాయిని దారుణంగా చంపిన వాళ్లకి  శిక్షపడాలని కోరుకున్న ఒక చెల్లెమ్మ కోసం,తను డబ్బు కోసం జైలు నుండి తప్పించిన వాళ్ళే ఈ ఘోరం చేశారని తెలుసుకుని బాధపడి,తప్పు దిద్దుకోవటానికి నిందితులని కోర్టుదాకా తీసుకెళ్ళినా సాక్ష్యాలు లేకపోవటంతో వాళ్ళతో కలిసి తనుకూడా తప్పు చేశానని సాక్ష్యం చెప్పి తనతో సహా నిందితులందరికీ  ఉరిశిక్ష పడేలా చేయటం కొంచెం కొత్తగా, అనిపిస్తుంది.

పోలీస్ స్టేషన్ కి అమ్మాయి కనపడట్లేదని తల్లిదండ్రులు రాగానే ఎవరితోటో లేచిపోయుంటుంది అని సింపుల్ గా తీసిపడేసినట్లు మాట్లాడే పోలీసులు  అందరు అమ్మాయిలూ అలాగే చేస్తున్నారా లేకపోతె నిజంగానే ఏదైనా ప్రమాదంలో ఉన్నారా అని ఒక్కసారి ఆలోచిస్తే ఎన్నో ప్రమాదాల నుండి ఆడవాళ్ళని కాపాడొచ్చు కదా అనిపిస్తుంది .ఈ ఒక్క విషయమే కాదు ఏ సమస్యనైనా Shall Presume అని కేవలం వాళ్ళ దృష్టితోనే కాకుండా అన్ని విధాలా ఆలోచిస్తే బాధితులకి సరైన న్యాయం జరుగుతుంది. 

అందుకే ఈమధ్య  పోలీసులు కూడా ఫ్రెండ్లీ పోలీసింగ్ అంటూ ప్రజలకి అందుబాటులో ఉంటూ సామాన్యుడు పోలీస్ స్టేషన్ కి వెళ్ళాలంటేనే భయపడే పరిస్థితి లేకుండా ఎదుటివారి బాధలు,సమస్యలు ఓపికగా విని వెంటనే తగిన రీతిలో స్పందించేలాగా పోలీస్ శాఖ చర్యలు తీసుకుంటుంది. ఇది ఆహ్వానించదగిన పరిణామం అని చెప్పొచ్చు."One Way or Other Police Will Always Protect" ఈ మాట నిజమైతే సమాజానికి మంచిదే కదా.. 

ఇంక టెంపర్ సినిమాలో మన దేశంలో జరుగుతున్న అవినీతికి అసలైన సాక్ష్యం మన గాంధీ తాత అంటాడు Jr.NTR.నిజమే గాంధీ బొమ్మ ఉన్న నోట్లే  కదా అవినీతికి ప్రధాన వనరు అనిపించింది.కోర్టులో ప్రాసిక్యూషన్‌ లాయర్ కీలకమైన సాక్ష్యాన్ని అవతలి వాళ్లకి ఇచ్చెయ్యటం కోర్టుల్లో  ప్రస్తుత పరిస్థితులని తెలియచేస్తుంది. ఈ క్షణాన మేము తప్పు చేసినా మనదేశంలో న్యాయవ్యవస్థ ఈ క్షణంలో ఇప్పటికప్పుడు మమ్మల్ని శిక్షించలేదు అందుకే మేము ధైర్యంగా ఇలాంటి తప్పులు చేస్తున్నాం అనే డైలాగ్ నిజమే కదా అనిపిస్తుంది. 

ఈ రెండు సినిమాల్లో హీరోల వ్యక్తిత్వాలు ఎంతటి కఠిన మనస్కుల్లో కూడా కొంచెమైనా మానవత్వం దాగి ఉంటుందేమో అనిపించేలా ఉన్నాయి. కేసులో ముఖ్య సాక్ష్యంగా ఉన్న సీడీ మరో కాపీ లేదనుకుని, ఉరికి కూడా సిద్దపడ్డ హీరోని చివరి క్షణంలో మరో సీడీ కాపీ దొరికి ఉరి ఆపేసి కాపాడటం చిరంజీవి 'అభిలాష' సినిమాని గుర్తు చేసింది.ఇవీ టెంపర్,పటాస్ సినిమాల విశేషాలు...

నాకు నచ్చిన ఒక పాట

ఓ మై ఓ మై బేబీ